Politechnika Slaska

aaa4 · Dołączył: 06 Wrz 2018 Posty: 4 Przeczytał: 0 tematów

-Szary samochod! - Farid dyszal ciezko po szybkim biegu, gdy uklakl obok niego w trawie. - To chyba Czarodziejski Jezyk!

Magik zerwal sie na rowne nogi. Chlopak wiedzial, o czym mowi. Potrafil doskonale rozrozniac te smierdzace blaszane zuki. On, Smolipaluch, tego nie umial. 321

Szybko podazyl za Faridem az do miejsca, skad widac bylo most. Za nim szosa wila sie leniwie jak waz, prowadzac do wioski Capricorna. Nie mieli duzo czasu, jesli chcieli Czarodziejskiemu Jezykowi przeciac droge. Jak szaleni zbiegli po zboczu, Farid pierwszy wyskoczyl na asfaltowa jezdnie. Smolipaluch zawsze szczycil sie swoja zwinnoscia, ale chlopiec na swoich dlugich szczuplych nogach byl lepszy od niego, szybki jak sarna. Nauczyl sie juz takze bawic z ogniem jak z mlodym psiakiem, i robil to z takim zapamietaniem, ze Smolipaluch musial mu od czasu do czasu przypominac plonaca zapalka, jakie ten psiak ma ostre zeby.

Czarodziejski Jezyk zahamowal gwaltownie na widok Smoli-palucha i Farida stojacych posrodku jezdni. Twarz mial zmeczona, jakby nie spal kilka nocy. Obok siedziala Elinor. Skad ona sie tu wziela? Przeciez pojechala do domu, z powrotem do swojego ksiazkowego grobowca. A gdzie Meggie?

Czarodziejski Jezyk spochmurnial na widok Smolipalucha. Wysiadl z wozu i ruszyl w jego kierunku.

-Oczywiscie! - wykrzyknal, podchodzac. - To ty im powiedziales, gdzie jestesmy. Ktoz by inny? Co ci Capricorn obiecal tym razem?